دعا حالت انس و الفت روح و دل با خداوند مهربان است. دعا کردن برای هر شخصی میتواند سبب آرامش قلبی شود. با دعا کردن گویا اتصالی میان انسان و درگاه الهی صورت میگیرد و شخص میتواند احساس قدرت و سبکبالی کند. دعا کردن در مواقع ناراحتی و غم نیز یک روش تخلیه روحی است و باعث کاهش احساس رنج و درد میشود. به صورت کلی دانستن وجود قدرتی والا و امکان اتصال به آن از طریق دعا و نیایش باعث آرامش دلهای بندگان میشود.
دعا کردن نیاز به هیچ چیز خاصی ندارد و به راحتی از قلب انسان برمیخیزد. کسی که نتواند دعا کند و با خداوند متعال نیایش کند بسیار ناتوان است زیرا نمیتواند آرامش را تجربه کند. از برترین لذتهای انسان حس آرامش است و این دسته از افراد از آن محروم هستند.
چند حدیث دیگر درباره دعا
امام علی (ع) | بحار ج ٩٣، ص ٣٤١
الدُّعاءُ مِفتاحُ الرَّحمَةِ وَ مِصباحُ الظُّلمَةِ.
دعا کلید رحمت الهی و چراغ ظلمت و تاریکیها است.
امام محمدباقر(ع) | ثوابالاعمال، ص ٣٥٨
إنَّ اللهَ یحِبُّ مِن عِبادِهِ كُلَّ دَعّاءٍ.
خداوند، بندگان همیشه دعاگو و نیایشگر خود را دوست میدارد.
امام رضا (ع) | وسائل، ج ٤، ص ١١١٣
دَعوَةً تُخفیها اَفضَلُ عِندَ اللهِ مِن سَبعینَ دَعوةً تُظهِرُها.
یک دعا در خفا و نهان در نزد خدا از هفتاد دعای آشکار أفضل و بالاتر است.