ما انسانها موجودات اجتماعی هستیم. همه ما تمایل داریم دوست و همدم داشته باشیم. تنهایی میتواند باعث افسردگی، عدم انگیزه، عدم توانایی برقراری ارتباط، کاهش اعتماد به نفس و تباهی انسان بشود. اما داشتن دوست نامناسب نیز میتواند از تنهایی هم بدتر باشد و انسان را به نابودی بکشاند. خانواده، اجتماع، دوستان و سایر محیط هایی که انسان در آن قرار میگیرد، بر رفتار و پندارش اثرگذار میباشد. اگر دوستان شما رفتار ناخوشایندی داشته باشند احتمال آنکه شما هم آن رفتار را پیدا کنید بیشتر است. به طور مثال اگر دوستان شما اعتیاد داشته باشند امکان اینکه شما را نیز آلوده کنند، بیشتر است.
انسان عاقل و به دنبال کمال ترجیح میدهد در جمعهایی حضور داشته باشد که وی را به سمت کمال سوق دهد، به علم او بیفزاید و فضایل اخلاقی را در وی پرورش دهد. عقل به دنبال انسان ها با رفتارهای ناخوشایند نمیرود و معمولا در این موارد وسوسه و دل تصمیم میگیرند.
یک فرد را میتوان از دوستان وی شناخت. اگر دوستان شما اهل فضایل باشند شما نیز با این عنوان شناخته میشوید.
چند حدیث دیگر درمورد دوستی
پیامبر اکرم (ص) | بحارالأنوار، 74/192
اَلْمَـرْءُ عَلى دينِ خَـليلِهِ، فَلْيَنْظُرْ اَحَدُكُمْ مَنْ يُخالِلْ.
انسان بر دين دوستش خواهد بود، بنابراين هر يك از شما دقت كند كه با چه كسى دوست مى شود.
پیامبر اکرم (ص) | بحارالأنوار، 74/1۸۷
أسْعَدُ النّاسِ مَنْ خالَطَ كِرامَ النّاسِ.
خوشبخت ترين مردم كسى است كه با مردم بزرگوار دوستى و معاشرت كند
پیامبر اکرم (ص) | كنز العمال، ج 9، ح 24844
إيّاكَ وَ قَرينَ السُّوءِ فَاِنـَّكَ بِهِ تُعـْرَفُ.
از همنشينى با دوست بــد بپرهيز، چون تـو بــا او شناخته مى شوى.